Liny wspinaczkowe

Lina - podstawowy, kluczowy element asekuracji wspinacza.

Liny wspinaczkowe generalnie wstępują w dwóch kategoriach. Liny statyczne i liny dynamiczne. Nie da się ich rozróżnić na 100% tylko samym dotykiem lub na wygląd!

Lina jest głównym elementem systemu asekuracji, jej jakość, kondycja jest kluczowa dla poprawnego bezpiecznego działania całego układu. Bądź ostrożny, kupuj sprzęt tylko atestowany, u oficjalnych, rekomendowanych dystrybutorów. Kupując musisz wiedzieć do jakiego zastosowania zamierzasz kupić linę.  W jakich warunkach będziesz ją eksploatował, musisz więc posiadać minimum wiedzy teoretycznej na temat asekuracji i jej zasad.

1. Liny statyczne.

Liny o ograniczonym zakresie użytkowania , oznaczone na końcówkach symbolami (A) lub (S). Przewidziane tylko do obciążeń statycznych, czyli lina jest generalnie zamocowana powyżej wspinacza. Wspinacz wisi więc (obciąża) linę swoim ciężarem. Odcinek liny między punktem zamocowania a wspinaczem powinien być względnie napięty (bez luzu). Lina statyczna nie posiada takiego zakresu elastyczności by mogła pochłonąć nadmiar energii spadającego ciała wspinacza. Nie jest w stanie zabezpieczyć go przed siłami mogącymi spowodować trwałe uszkodzenia nawet przy upadku bez uderzenia w jakieś sztywne elementy (skała, itp) w całości wyhamowanego tylko liną. Sama lina może być w takiej sytuacji elementem działającym jak narzędzie niszczące nasze ciało. W praktyce liny te są więc używane tylko w speleologii (alpinizm jaskiniowy - zjazdy lub wychodzenie

po linach), pracy na wysokości (alpinizm przemysłowy) oraz przy wspinaczce na tzw. wędkę (asekuracja górna, top rope).  

2. Liny dynamiczne.

Liny których konstrukcja powala na amortyzowanie upadków wspinaczy w taki sposób by energię ich spadania pochłonąć w stopniu wystarczającym do bezpiecznego ich wyhamowania. Żadna lina dynamiczna nie będzie wstanie uchronić wspinacza od skutków bezpośredniego uderzenia w skałę gdy popełnimy błąd w asekuracji. Gdy upadek wspinacza odbywa się bez kontaktu ze skałą (w przewieszeniu) to długość lotu (spadania) nie ma skutków negatywnych dla ciała wspinacza jeżeli wyhamowanie nastąpiło w powietrzu (bez kontaktu ze skałą czy glebą). Oczywiście długie loty mogą mieć wpływ na psychikę tego wspinacza :-).

Dzielą się na dwie kategorie:

• liny pojedyncze  - symbol (1) na końcówkach
• liny podwójne

Te drugie występują w dwóch odmianach:

1. Lina połówkowe - oznaczone symbolem (1/2)
2. Liny bliźniacze - oznaczone symbolem  (OO) Oba "O" są częściowo nasunięte na siebie, wyglądają więc jak dwa ogniwa łańcucha , co ma podkreślać nierozłączność.

   

Spotyka się też czasem liny które są oznaczone wszystkim trzema symbolami (1), (1/2) oraz (OO). Liny te spełniają wymagania wszystkich trzech wariantów dopuszczalnego sposobu użytkowania równocześnie. Są to na ogół droższe modele lin (czasem cieńsze), sugerowane do użytku dla bardziej doświadczonych użytkowników.